Bron: www.verkenjegeest.com
Veel mensen gaan gebukt onder kwalen of pijnen waarvoor ze medische hulp inschakelen. Ze hebben een problematische migraine waardoor ze niet eens meer normaal kunnen nadenken. Of een hoge bloeddruk waardoor hun hart twee keer zo snel klopt. Of een andere kwaal die hen overweldigt, vermoeit en ervan weerhoudt om ‘s ochtends het bed uit te komen.
Ons hele lichaam doet pijn. En dus krijgen we pillen voor het specifieke pijntje of kwaaltje dat ons leven bederft. Maar is dat ook het juiste om te doen? We kunnen niet alle schuld bij onze doktoren leggen, maar een probleem blijft het wel. Artsen hebben tegenwoordig namelijk zoveel patiënten en daardoor zo weinig tijd om ons van dienst te zijn en te behandelen, dat het vaak voorkomt dat we weer naar huis gaan zonder een geslaagde of adequate behandeling te hebben gekregen. Enkele weken later zal dat maagzuur of die misselijkheid ons er wederom van weerhouden om het huis te verlaten en weer zullen we die snelle hartslag voelen die elke dag dat we weer naar ons werk gaan erger wordt.
Het leven doet pijn. Het leven heeft bijwerkingen die onze ziel pijn doen en ons lichaam ziek maken. Wat kunnen we doen? Hoe kunnen we omgaan met deze keiharde realiteit?
Het voornaamste probleem bij medische consulten
We gaan hier niet beginnen aan een of andere filosofische of religieuze discussie over het al dan niet werkelijke bestaan van de ziel, maar we kunnen allemaal het concept begrijpen. Wie we zijn en wat we voelen, schrijven we toe aan onze ziel. Het is daar waar onze angsten en zorgen zich bevinden. Onze dromen. Er bestaan enkele theorieën die verder gaan dan dit. Theorieën die bijvoorbeeld verwijzen naar zoiets als regressie en vorige en volgende levens, waar we verdergaan met het ‘dragen van de last’ van onopgeloste problemen.
Maar we zijn niet van plan ons te verdiepen in deze concepten. We zullen het houden bij de grondgedachte dat de ziel een representatie is van onze ware authentieke essentie. Een zeer fragiele en kwetsbare entiteit die zich op dagelijkse basis geschaad voelt. Hoe kunnen we verdergaan met ons dagelijkse leven als ons innerlijke wezen zich teleurgesteld of gedwongen voelt?
Emotionele of psychische pijn manifesteert zich in het lichaam. Een niet-gediagnosticeerde depressie zal verborgen blijven, maar toch duidelijk aanwezig zijn in degene die eraan lijdt. Een spierverslapper zal van geen enkel nut zijn bij rugpijn of buikpijn. De persoon zal een specialist opzoeken om te klagen over zijn kwaal, over die problemen met zijn darmen waardoor hij bijna niets meer kan eten…
Wat kun je doen? Ten eerste moet je verantwoordelijk zijn. Wees je bewust van het feit dat de werkelijke oorsprong van jouw probleem zich bevindt in je geest, niet in je lichaam. En het zal je misschien verbazen, maar voor velen van ons is zoiets niet makkelijk om toe te geven.
Het is veel makkelijker om aan te nemen dat we lijden aan migraine dan aan depressie. Interessant genoeg is het voor vele families maar moeilijk om om te gaan met het feit dat een van de leden gediagnosticeerd is met deze ziekte, met depressie. Hoe moeten ze dat familielid nu behandelen? Hoe moeten ze hem benaderen? Wat moet een kind wiens moeder depressief is doen?
Op de een of andere manier heeft onze maatschappij deze ‘pijnen van de ziel’ niet geaccepteerd of aanvaard, terwijl in werkelijkheid de maatschappij ons beste hulpmiddel zou kunnen zijn. Familie, vrienden… soms zijn zij het enige dat ons door deze moeilijke tijd heen kan slepen.
Maar hoe kun je de ziel helen?
Wees je bewust van alles dat er om je heen gebeurt en hoe bepaalde dingen jou beïnvloeden. Soms geven we meer toe dan we zouden moeten. We accepteren dingen die tegen onze waarden ingaan. Uiteindelijk raken we verwikkeld in giftige relaties en realiseren we ons dit pas als het te laat is. Zorg voor jezelf, analyseer wat er om je heen gebeurt en kijk goed naar hoe dit jou beïnvloedt. Zelfkennis is van cruciaal belang om depressie het hoofd te kunnen bieden.
Als je thuiskomt met hoofdpijn, spanning en een diepgeworteld ongemak, neem voordat je je wendt tot bepaalde voorgeschreven geneesmiddelen dan eens wat tijd voor jezelf. Twee uur rust, alleen zijn met jezelf. Wat tijd om je te begeven in je eigen ‘kasteel van gedachten’, waar je je kunt loskoppelen en jezelf kunt zijn.
Als dit jouw lichamelijke ongemak verlicht, dan is het misschien tijd om wat kleine veranderingen aan te brengen in je leven. We weten dat het niet altijd makkelijk is om tijd vrij te maken om alleen te zijn met jezelf, maar houd in gedachten dat als je geen actie onderneemt, je jezelf langzaam maar zeker zult ‘verliezen’. Je zult volledig verdund worden door verplichtingen die je ervan weerhouden om innerlijke balans te vinden en werkelijk welzijn te bereiken.
Wees niet bang om hardop te uiten wat jou kwetst. Als je het altijd maar voor je houdt en opkropt wanneer iets je dwarszit en invloed op je heeft, dan zal deze zorg uiteindelijk omslaan in een lichamelijke pijn. Accepteer het, uit het, zoek hulp en begin aan een proces van verandering en aanpassingen om dat felbegeerde welzijn te bewerkstelligen. Die rust van de ‘ziel’, waar ieder van ons recht op heeft.